donderdag 14 maart 2013

Geen kind meer

Wanneer kun je zelf denken? Wanneer wordt jouw mening en kijk op dingen, op de wereld, niet meer bepaald door bijvoorbeeld jouw ouders? Kinderen praten de ouders na, pubers willen juist graag juist het tegenovergestelde beweren...

Bovenstaande in ogenschouw genomen, het deel over dat de gedachten van een kind gevormd worden door de ouders:
Als je boos wordt op een kind, ben je dan eigenlijk niet boos op jezelf? Het kind handelt immers naar jouw voorbeeld. En vanaf wanneer is dit niet meer het geval? En wanneer is een kind zich er zelf van bewust dat het zelf ook echt een eigen mening heeft en vooral... Dat het verantwoordelijk is voor zijn of haar acties? Een puber denkt het, maar wanneet is dit ook echt zo?

Als ik dit nog iets breder wil trekken, kan ik me ook afvragen in hoeverre en tot wanneer het juist is om ouders verantwoordelijk te houden voor de acties van hun kind? Hoe kun je überhaupt bepalen of dit kan? Is dit niet voor ieder kind verschillend?

En een belangrijke vraag is misschien ook, wanneer je als ouder weet of bepaalt dat jouw kind het zelf kan of moet kunnen? Is dat wat er bedoeld wordt met 'loslaten'?

Wanneer ben je geen kind meer?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten